Η έρευνά τους είχε μόλις ξεκινήσει. Κάθε φορά που συναντιόμασταν με τα παιδιά στο σχολείο, με κατέκλυζαν με ερωτήσεις, έφερναν πηγές, δημιουργούσαν σημαντικά ερωτήματα για να ερευνήσουν στην συνέχεια. Κατάλαβα ότι θα έπρεπε να κερδίσω χρόνο μέσα στην τάξη, προσφέροντας καλές βάσεις για προβληματισμό και αυτενέργεια. Τι ιδιαίτερο τους πρόσφερε το μάθημα; Φτερά για να πετάξουν. Τι θα πρόσφεραν οι δικές μου βάσεις; Μερικές ρίζες για να στεριώσουν την γνώση. Και μερικές από αυτές τις βάσεις, τις είχαν θέσει ήδη μόνοι τους, κάποιοι.

Το κείμενο "Δικαιώματα/Υποχρεώσεις", με ταξίδεψε στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Παρατήρησα οτι τα παιδιά χρησιμοποίησαν σημαντικές λέξεις. Αναφέρθηκαν στον "σεβασμό", στην "ιδιαιτερότητα", στην "δημοκρατία". Στο επόμενο μάθημα, εμπνεύστηκα κι εγώ και ήρθα με ένα βιβλίο για να διαβάσουμε ομαδικά και δυνατά. Καθίσαμε σε κύκλο και αρχίσαμε. Καθένας μας διάβαζε από μια σελίδα απευθυνόμενοη σε όλους, κι έπειτα το έδινε στον διπλανό-ή του για να συνεχίσει εκείνος-η.

Ήταν η "Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου", από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ένα συγγραφικό εγχείρημα με όμορφα σκίτσα και απλοποιημένα κείμενα, προορισμένο για παιδιά. Σας το προτείνουμε, ή μάλλον, σας το συνιστούμε!

Φάνηκε να τους ενδιαφέρει πολύ το ζήτημα. Ο καθένας είχε χίλια δυο παραδείγματα να πει από τις καθημερινές του εμπειρίες, τόσο τήρησης όσο και καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Επειδή με κάποιον τρόπο έπρεπε όλοι να προλάβουν να μιλήσουν, και να μοιραστούν μαζί μας τις σπουδαίες εμπειρίες τους, πρότεινα να φτιάξουμε ένα Παρατηρητήριο. 

Ο καθένας από εμάς θα γινόταν ένα Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο σπίτι του, στο σχολείο, στην τάξη και στο μέρος που ζει. Είχαν δυο εβδομάδες καιρό, και θα παρουσίαζαν αμέσως μετά τις γραπτές τους εργασίες, τα πρώτα αποτελέσματα από το Παρατηρητήριο!